Ja hoor, het is weer zo ver, we mogen weer een lijstje invullen!!! Dit keer gaat het om jouw favoriete platen uit de dark ages van de muziek, de jaren tachtig. D? radiozender uit de jaren tachtig, Veronica (“je bent jong en je wilt wat!”), gaat namelijk de top 880 van de jaren tachtig uitzenden en dus hebben ze onze hulp nodig om die top 880 vol te krijgen.Stemmen kan op www.radioveronica.nl.
Mijn keuze:
1. Wham! – Everthing She Wants x
2. Bruce Springsteen – Born To Run [Live] x
3. Michael Jackson – Thriller x
4. Musical Youth – Pass The Dutchie x
5. Matt Bianco – More Than I Can Bear x
6. Marillion – Kayleigh x
7. Paul Hardcastle – 19 x
8. Peter Tosh – Johnny B Goode x
9. Beastie Boys – Fight For Your Right (To Party) x
10. Prince & The Revolution – Purple Rain x
Het hadden ook tien andere platen kunnen zijn want eigenlijk is er alleen maar middelmatige muziek gemaakt in de eighties. (wie heeft er in godsnaam verzonnen dat de jaren tachtig weer hip zijn?) Maar vooruit, deze tien platen doen mij toch wel weer heel erf aan die vermetele jaren 80 denken. De volgorde zegt overigens niets.
Wham! was natuurlijk supercool. Zo wilden we allemaal wel zijn. Totdat die halve Griek natuurlijk bekend maakte dat ie meer op jongetjes viel dan op meisjes. Dat verklaarde trouwens wel waarom de grootste stud uit die tijd zo’n lelijke mokkel als vriendin had. Het interesseerde ‘m gewoon niet. Everything She Wants is m’n favoriete Wham!plaat. Lekkere beat en goeie tekst.
Met Bruce Springsteen kwam ik in aanraking door een oom die niet alleen “Born in the USA” had maar ook die luxe livebox met drie elpees daarin of, zoals in het geval van mijn oom, drie cassettebandjes. De beste man kopieerde alledrie de cassettes voor me en daar heb ik heel wat uurtjes naar geluisterd. Misschien wel de beste liveopnames die ik ooit heb gehoord.
Ik zat op de lagere school toen ik werd uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van klasgenootje Mike Dodeman. Bij hem thuis liet hij het kado zien dat ie van zijn ouders had gekregen. De elpee Thriller van Michael Jackson! Man, dat was gaaf! Die hoes kon je openklappen en dan zag je de king of pop languit liggen. Echt gaaf. En je kunt van Wacko Jacko zeggen wat je wil maar muziek (en vooral hits) maken kon ie absoluut. Volgens mij is die hele elpee van begin tot eind top. De clip bij Thriller heeft er volgens mij voor gezorgd dat MTV een succes werd. Toch wel doodzonde dat het zo’n zielig hoopje mens is geworden. Vooral omdat z’n muziek daar niet beter van is geworden, en dat is een understatement. Ik zag nog niet zo lang geleden ??n van zijn laatste cd’s voor het megabedrag van 1 hele euro in de bakken bij de V&D liggen en ik heb ‘m niet eens gekocht. Dat zal met Thriller (en met Off The Wall en Bad) echter nooit gebeuren.
Pass The Dutchie van Musical Youth was ??n van die nummertjes die ik van de radio had opgenomen met m’n eerste radio (misschien wel mijn tofste verjaardagskado ooit). Uren zat ik dan te luisteren tot er een leuk plaatje werd gedraaid. En dan op het juiste moment de record– en play– knoppen tegelijkertijd indrukken. En dan op het eind zitten te vloeken omdat die *%#-dj er doorheen begon te lullen. Maar Pass The Dutchie stond er goed op. Ik hoorde pas veel later waar het nummer over ging. Had ik dat toen geweten… Toen zong ik (net als iedereen volgens mij) iets van Padidatsie padieleftansaai.
Matt Bianco heb ik er alleen ingezet om Erik Brouwer te stangen. En omdat Matt een held is natuurlijk. En More Than I Can Bear een lekker plaatje.
Kaleigh van Marillion is misschien wel het mooiste nummer uit de jaren 80. Ik had van Sinterklaas een dubbelelpee gekregen (Now This Is Music) met daarop allemaal hits. Kaleigh stond daar ook op. Ik had het nummer nog nooit gehoord en vond het ook totaal niet passen bij de rest van de wegwerpmuziek op die dubbelaar maar het was zo mooi. Op een cassettebandje gezet en dan maar luisteren op m’n Sony walkman terwijl ik naar het Stanislas fietste. (keihard want altijd te laat)
Paul Hardcastle’s 19 stond ook op die dubbelelpee. Wat een revolutionaire plaat. De kritische tekst interesseerde niemand in Nederland natuurlijk ene reet. Maar het was de voorhoede van een nieuw soort muziek. Samen met andere pioniers als Pump Up The Volume van Marrs effende 19 de weg voor electronische muziek. Terecht dikke nummer ??n hit voor Hardcastle.
Tijdens een vakantie mochten ik en mijn broertjes van mijn vader ooit een cassettebandje uitzoeken op ??n of ander braderietje. Ik koos een bandje met reggaemuziek en was meteen verloren. Toen een oom (een andere) van me dat hoorde, gaf ie me een paar elpees mee om naar te luisteren (en te kopieren want dat deden we natuurlijk in die tijd ook al) Twee van Bob Marley en ??n van Peter Tosh. Mama Africa was de naam van de plaat van Peter Tosh. De ritmesectie van Sly & Robbie draait op volle toeren en Tosh’ versie van Johnny B Goode is wat mij betreft de lekkerste ooit.
Over de Beastie Boys hoorde ik vrienden al praten voordat ik die plaat gehoord en gezien (op MTV) had. Ik kon me helemaal niet voorstellen dat die ouwe lullen van “good good good, good vibrations” ook gave muziek maakten. Ik bleek het ??n en ander door elkaar te halen. Toen ik de Beastie Boys daarna hoorde en zag, vond ik het trouwens maar een stel asocialen die een hoop herrie bij elkaar schreeuwden. Pas later, toen ik op het Stanislas Dennis van Vondelen zag met de elpee (met hele gave openklapbare hoes) raakte ik geinteresseerd. De CD heb ik later gehuurd bij Videotake It Easy en uiteraard weer gekopieerd op een bandje. (jaja stichting Brein, dat is niet iets van de laatste jaren) In tegenstelling tot wat ik toen dacht, waren de Beasties niet iets tijdelijks maar blijvertjes. Knap.
Wat moet ik nog zeggen over Prince? Hij was samen met Michael Jackson en Madonna het icoon van de popmuziek in de jaren 80. De kleine grote man uit Minneapolis kende een ongekend hoge productiviteit. Het gerucht ging in die tijd dat hij nog kasten vol potentiele hits had liggen die alleen nog opgenomen moesten worden. Het wordt wel tijd dat ie die kasten eens leeg gaat halen want het is toch alweer behoorlijk lang geleden dat tafkatafkap een goeie plaat op ons heeft afgevuurd. Maar toen was ie een halfgod. En zoals in de traditie van de goden een hele geile. Purple Rain blijft een klassieker die naar een prachtige climax toewerkt. Bis bis bis.
Ohja, ik kan weer berichten plaatsen, maar dat was jullie misschien al opgevallen.
Koleetje, je hebt er wel gelijk werk van gemaakt. Ik vind de muziek van Matt Bianco tegenwoordig niet eens zo slecht meer hoor. Weinig zeggend dat wel, maar best gezellig.
Kan er trouwens ook worden gekozen op die lekker depressieve zeikmuziek waar de jaren 80 bekend om staan? Van die vleermuizenmuziek zeg maar?
Alles kan, als het maar uit de jaren 80 komt:
Staat jouw favoriet er niet tussen, dan kun je deze zelf invoeren als ‘artiest – titel’
Volgens mij kan er niet meer gestemd worden?!
De opmerking dat die liveopnames van Bruce Springsteen misschien wel de beste zijn die ik ooit heb gehoord neem ik terug. Ik bedenk me net dat ik lang geleden al had beslist dat Babylon by Bus van Bob Marley de beste liveplaat was die ik kende, op enige afstand gevolgd door Live in the City of Light van Simple Minds.
Haha, leuk stukje. Het heeft ertoe geleid dat ik mijn Winamp direct uitgezet heb en het stof van mijn cassettebandjes heb afgeblazen. Die bandjes van The Boss heb ik ook nog steeds en die braderie kan ik me ook nog wel herinneren. Zie de volgende link voor de keuze die ik destijds maakte.
http://www.hostmypic.info/uploads/2b6e9df81d.jpg
Welke oom van ons had er trouwens drie(!) reggae-LP’s?
Ik moet overigens wel bekennen dat, hoe geinig en luisterbaar de muziek uit de 80’s ook is, ik toch meer een kind van de 90’s ben, met z’n vele stromingen van alternatieve rock en metal (met als hoogtepunt natuurlijk die ene band uit LA, waarvan ik lekker al, als een van de weinige mensen, het nieuwe album gehoord heb).
Kewl hoesje! Uit de tijd dat hiphoppers nog geen blingbling en andere gekkigheid nodig hadden om er hip uit te zien. Ik herinner me dat ik in de brugklas ook in een supergaaf New Balance joggingpak naar school ging.
Die oom was diezelfde die tegenwoordig furore maakt met een shantikoor.
Zou je niet eens alle ondertekende documenten aan je laars lappen en een vette recensie van de nieuwe nog uit te brengen cd van die band uit LA opschrijven?!
Tsja, je weet toch wat voor een mietje ik ben? Ben veels te bang dat ik, of (veel belangrijker) de persoon die ervoor gezorgd heeft dat ik naar binnen kon, in de problemen komt.
Jullie kunnen wel lekker beweren dat niemand deze site leest, maar leer mij het internet kennen; daar wordt je altijd begluurd.
En zoals ik al gezegd heb, kan ik er toch niks zinnigs over zeggen. Ik heb niet zo’n best geheugen en het is ook geen plaat die je na een keer luisteren al kunt beschrijven.
Leuke conversatie heren Toussaint (al meen ik me te herinneren dat Amigo me belachelijk maakte als ik vertelde dat ik wel eens met Guapa zat te mailen). Dat houdt de blog een beetje levendig. Ik ga samen met Guapa een paar dagen lichtroze pistes pakken in Sauerland (populair taalgebruik zeg). Daarna kom ik ongetwijfeld terug met een verslag van onze snowboardtrip. En ik moet natuurlijk ook mijn top 10 van de jaren 80 nog maken.
Is dat trouwens dezelfde 3-lp/cd box van Bruce Springsteen waar ook die lange live versie van ’the River’ op staat? Die is fantastisch!!! Mischien komt d?e wel in mijn top 10 van de jaren 80. Oh nee, kan niet; dat nr komt volgens mij uit eind jaren 70?!
Ik ga m gelijk weer eens opzetten!
‘The River’ staat er ook op maar dat is volgens mij niet de versie die een hit werd.
Maareh, jij heb toch een hekel aan the Boss?
Veel plezier op de lange latten.
Nog bedankt. Maar ik gebruik als hippe snowboarder maar 1 lat. Wel een hele brede!
De muziek van Bruce is over het algemeen idd niet de mijne. Typisch van die Amerikaanse rock. Maar hij heeft ook een paar geweldige nrs gemaakt: ’the River’ dus, maar ook ‘Born to Run’ en ‘My hometown’.
Ik zit op dit moment naar de top 880 van de jaren 80 te luisteren en dat valt best tegen. Maar goed, luister eens naar de huidige top 40. Daar word je ook niet echt vrolijk van. Maar ik zal ‘snel’ mijn favoriete nrs van de jaren 80 eens op een rijtje zetten.
Valt helemaal niet tegen. Ik bedenk me wel de hele tijd dat ik allerlei platen vergeten ben. Hoe is mogelijk dat ik niets van UB40 in die lijst heb gezet. Toch het eerste echte concert waar ik geweest ben. 1986 in Ahoy, dacht ik. Of Lionel Ritchie. ‘Can’t slow down’ was tenslotte de allereerste elpee die ik kocht. Of USA for Africa. Dat was tenslotte het singletje dat ik eigenlijk wilde kopen. In de winkel kwam ik er pas achter dat een singeltje helemaal geen vijftig maar slechts vijf gulden kostte en toen heb ik maar die elpee van Lionel gekocht. Nog kwalijker is natuurlijk dat ik heel de nederpopscene vergeten ben en dat terwijl ik jarenlang met een ultrastoer spijkerjackie rondliep met daarop buttons van Doe Maar. (vooral dat gitaartje was errug gaaf)
Wat ik me nou al een tijdje afvraag: vind je boven beschreven 10 nrs nou de beste nrs uit de jaren 80? Of zijn het meer mijlpalen in de muziekgeschiedenis van Ronald Toussaint?
Da’s toch hetzelfde?
Bij mij niet! Ik ken belangrijke platen in mijn leven die ik eigenlijk helemaal niet goed vind! Zoals bijvoorbeeld ‘Mon amour’ van BZN.
Die is wel goed!
Ik vind die list van Veronica juist een soort feest der herkenning. Ik wil niet zeggen dat het klassiekers zijn, maar ze luisteren wel makkelijk weg.
‘Mon Amour’ van BZN is een van de weinige goede plaatjes van BZN.
Moet toch toegeven, het is niet allemaal fatastische muziek (al zit het er wel tussen) maar ik word er wel erg weemoedig van. Muziek van schoolfeesten, vrijdagmiddagen gekluisterd aan mijn casseterecorder of cd’s huren met mijn grote broers bij de muziekuitleen in Rotterdam (1x per maand naar de grote stad). Wat een mooie tijd! Ik kan wel janken…
Ouwe lul.
Ik ben gewoon heel gevoelig!
Dan had je een vrouw moeten worden.
Dat wilde mijn vader niet!