Viva Espana, deel 3, Barcelona

Na een periode bij de familia vertoefd te hebben was het tijd om een bezoek te brengen aan de leukste stad ter wereld. Ik wil niet beweren dat ik heel veel steden in mijn leven heb bezocht maar toch wel een aardig rijtje. En in dat rijtje staat Barcelona dus aangegeven als leukste.

De leukste stad ter wereldDe familia had uitgelegd hoe we precies moesten rijden vanuit Suria dus verdwalen en in de verkeerde wijken terecht komen (en dientengevolge beroofd worden) zoals 4 jaar geleden was er deze keer niet bij. Tot grote vreugde van Guapo maar vooral Guapa reden we van de snelweg linea recta naar de parkeergarage in de buurt van ons hotel. Een erg lekker hotel wat ook nog eens in de aantrekkelijkste wijk ligt en ook nog eens aangenaam is geprijst. Na inchecken gingen we natuurlijk direct richting Sagardi. Hebben we in Delft de Ruif, in Barcelona kunnen we eigenlijk wel stellen dat eerdergenoemde onze stamkroeg is. Sagardi is een gezellige tent waar je bier en cider kan drinken maar waar je vooral pinchos moet eten. Pinchos zijn stukjes stokbrood met diverse soorten beleg. En in dit geval niet seleriesalade of kruidenboter maar met stukkies vis, Spaanse worstjes, pittige tortilla en weet ik het allemaal niet meer. Het is in ieder geval lui-lekkerland voor Guapo waarbij tuurlijk alle 15 verschillende smaken geproefd moeten worden.

Onze stamkroeg in Barcelona

Na dit moment van geluk gingen we door de wijk (El Borne) struinen, op zoek naar mooie winkels voor Guapa. En verder tuurlijk een beetje het schoons bekijken (lees gebouwen) wat de stad te bieden heeft. Dat was bijv. een Argentijnse dansgroep (lekker Spaans?!) waar ik normaliter niet zo warm voor loop maar die in dit geval toch wel indruk maakte.

Argentijnse folklore

Omdat we vaker in Barcelona waren geweest en met een (schoon)familie ‘om de hoek’ er ook nog wel een paar keer terug zouden komen hadden we besloten om deze keer een paar wijken uitgebreid te bezoeken ipv de hele stad een beetje. De 2e dag stond dan ook een tocht door de wijk ‘El Eixample’ op het programma. Dat bleek een route van enkele uren met gebouwen in allerlei bouwstijlen uit de hoogtijdagen van deze wijk, begin 20ste eeuw. Met name ‘Casa Battlo’ en ‘Casa Milla’ van Gaudi zijn een bezoek waard.

Casa Battlo (1)

Casa Battlo (2)

Casa Mila (1)

Casa Mila (2)

Casa Mila (3)

Maar ook mooie gebouwen van andere bekende architecten zijn zeer de moeite waard. Echter na uren struinen en gebouwen bekijken beginnen ze toch allemaal een beetje op elkaar te lijken en komen ze toch enigszins de neus uit en wordt het na uren cultuur ‘snuiven’ tijd om te shoppen in de Bijenkorf van Spanje: El Corte Ingles. Altijd een mooie plek om goedkoop wat Spaanse Cd’s aan te schaffen.

Zoveelste mooie gebouw van een beroemde architect

Van al dat gedrentel door de stad hadden we eigenlijk toch wel een erge honger gekregen. En het was ook al aardig laat. Tijd om een happie te eten dus. We hadden een tip gekregen van de ex-chefkok van de Ruif (tegenwoordig werkzaam in sterrenetablischement Oker in de Den Haag) dus we moesten dat maar eens gaan uitproberen. Crema Canella bleek een klein tentje in een zijstraat van ??n van de mooiste pleinen van de hoofdstad van Catalunya; Placa Reial.

Placa Reial bij nacht

Het bleek een goeie tip van DiePie. Het kleine maar gezellige restaurant schotelde heerlijk gerechten en wijnen voor voor ook nog een hele redelijke prijs. Een tippie voor iedereen die naar Barcelona gaat.

De 3e dag zijn Guapa en ik de ‘berg’ MontJu?c (voor uitspraak raadpleeg Guapa) e.o. gaan onderzoeken. Omdat het redelijk buiten het centrum ligt zijn we maar met de taxi gegaan. We lieten ons droppen bij Placa d’Espanya, vanwaar we richting de berg MontJu?c liepen. Eerst naar Palau Nacional, daarna naar het museum van M?ro (waar we alleen een colaatje dronken), en verder door een aantal mooie parken naar het kasteel van MontJu?c. Iets wat Guapo pers? wilde zien.

Palau Nacional

Met de roltrap naar boven; toch een beetje lui volk

Uitzicht over de stad, met brede rug er voor

Beeld van Mir?

Het kasteel van MontJu?c heeft namelijk nogal een dubieus verleden. Is het ooit gebouwd ter verdediging van de stad tegen Moren en zeerovers, gedurende de burgeroorlog en het latere bewind van Franco zijn hier heel wat tegenstanders van ‘m gemarteld en vermoord (iets waar over je oa kan lezen in ‘in de schaduw van de wind’, van Carlos Ruiz Safon).

Kasteel van MonJu?c (1)

Kasteel van MonJu?c (2)

Ook iets waar in de huidige toeristenboekjes met geen woord over wordt gerept. Voor hen (en dus ons) is het kasteel een legermuseum met geweren, kanonnen en tanks. Maar ook met een prachtig uitzicht over de stad en mn de haven.

Uitzicht over haven

Na uren banjeren in heuvelachtig gebied waren Guapa en Guapo uitgeput en besloten terug te gaan naar het centrum van de stad om een drankje en hapje te doen in de beroemste Champagneria ‘El Xampanyet’. Een aanrader volgens iedereen. Maar bij aankomst ging de tent net sluiten. Een blik naar binnen op al die truttige Hollandse stelletjes (de locatie had waarschijnlijk ook in de Viva gestaan) deed me een gevoel geven dat we niet veel hebben gemist. Dus gingen we maar maar weer naar onze stamkroeg, om een paar pinchos weg te tikken. En een paar biertjes voor Guapo en een cider voor Guapo omdat die zo mooi ingeschonken werd. Dat ze eigenlijk geen cider lust was voor Guapo niet zo’n probleem…
Omdat de drang van Guapa om iets te kopen nu toch wel erg groot was geworden en Guapo nieuwe schoenen wilde was het daarna tijd om te shoppen. Na een paar uur waren de tassen flink gevuld met nieuwe aankopen en was het tijd om terug te gaan naar het hotel.

Guapo met nieuwe schoenen en nieuwe sokken

’s Avonds moest er natuurlijk weer gegeten worden en alhoewel het eigenlijk schandalig is gebeurde dat bij een Chinees. Mn Guapo was al die Spaanse liflafjes zo zat dat ie enorm genoot van zijn portie Spaanse Chinees. Ook Guapa zat te smikkelen. Al had ze meer oog voor de bereiding aan tafel.

Het was ondertussen de 4e en laatste dag geworden van het stel in Barcelona. Omdat de spierpijn toch wel enigszins aanwezig was ging er vandaag niet te veel gelopen worden. Nog wat spullen ophalen die we opzij hadden laten leggen en dan in het hotel kaartjes regelen voor de wedstrijd van FC Barcelona.

Koelkast voor de ?chte fan

Die bleek een dag eerder gespeeld te worden dan Guapo had gelezen en de kaartjes waren ook al uitverkocht. Dit deed ons besluiten dat het tijd was geworden om rustig aan het strand te gaan liggen en de stad maar te verlaten.

Hoe het daar zal verlopen lezen jullie in deel 4 van het vakantie verslag van Guapo en Guapa, waarbij antwoorden op de volgende vragen zullen worden gegeven: zou het goed weer blijven? Kunnen ze een leuk hotel vinden? Zou Guapo nog een mooie duikbril kunnen kopen? Zou Guapa nog topless gaan zonnen?
(Niet alleen de laatste maar al deze ‘clifhangers’ zijn speciaal voor jou Bonk).