Guapo is nog niet helemaal gerust op het nieuwe ‘platform’ waarop deze blog is geplaatst. Dus komt hij eerst maar met een kort concertverslag, uit een te verwachten reeks van vele verslagen van mooie en bijzondere optredens.
Hij begint die lange reeks van pareltjes uit het live circuit met een verslag van het optreden van Thomas Dybdahl, ongeveer een maand geleden in Velvet, de favoriete platenzaak van Guapo.
Het voorprogramaatje (drie nummers om precies te zijn) werd verzorgd door een andere band die dezelfde avond zou optreden tijdens Koninginnenach, te weten Washington. Guapo dacht dat dat een Nederlandse band was maar bij de diverse opmerkingen in het Engels leek hem dat toch niet het geval. Normaliter is Washington een meerkoppige band maar volgens Guapo wordt er elke keer getossd wie nu weer de lul is voor een kleinschalig optreden en deze keer was dat de gitarist. Dat hij er niet helemaal op voorbereid was bleek wel uit zijn luchtige kleding. Hetgeen wel weer een aanzet was voor een erg ontspannen optreden.
Washington
Na Washington was de beurt aan de singer-songwriter waar Guapo zo van is gecharmeerd. Een tijdje geleden heeft ie al eens een Cd getipt van Thomas Dybdahl maar die Cd-recensie heeft de digitale aanval op deze blog niet overleeft. Daarom nog even een korte herinnering van de kunsten van deze Noorse bard; Thomas Dybdahl maakt prachtige, rustgevende muziek waarbij zijn stem regelmatig doet denken aan Jeff Buckely. Een garantie voor wonderschone muziek lijkt me.
Thomas Dybdahl (1)
En dat bleek ook wel in de oververhitte muziekwinkel aan de Voldersgracht. Alhoewel ook Thomas niet verder kwam dan vier nummers waren het stuk voor stuk juweeltjes. Zichzelf begeleidend met gitaar en mondharmonica weet hij ook live prachtige muziek te kunnen maken.
Thomas Dybdahl (2)
Na het optreden kwam toch eigenlijk wel het hoogtepunt van het instore optreden; Guapo had de laatste Cd van Thomas Dybdahl aangeschaft en besloten om daarop een handtekening te laten zetten door de ster van de middag. En terwijl ie bij de kassa stond om de Cd af te rekenen en om een stift vroeg voor de handtekening werd Guapo toch wat nerveus. Maar na even getwijfeld te hebben ging hij toch maar als een kleine schooljongen naar de zanger voor zo de begeerde handtekening. Deze werd gezet door Thomas waarna Guapo meteen de zaak uitrende en snel met een voldaan gevoel naar huis fietste.
