Er van uitgaand dat Amigo op een vermakelijke wijze het afgelopen Lowlandsfestival belicht heeft Guapo besloten het spektakel vanuit een muzikaal jounalistiek oogpunt te benaderen. Natuurlijk zal hij ook ook reppen over halve muntjes, hordes glazenrapers, een zwetende Kluit, een boerende Engelse buurman (of lag die nou in Guapo zijn tent), een continu klappend publiek, de paraplu van Ferdinand, rijen voor het toilet, een Amigo met bezweet voorhoofd, een uitzinnige menigte op de meest foute muziek van de 90’s en een Rik die stond te swingen op de meest hippe minimal-techno DJ’s, in de verslagen van Guapo zal het toch met name draaien om het hoofdthema van Lowlands; musica!, ‘Want vooraf werd de editie van 2007 misschien beschouwd als de editie met de weinige superacts, achteraf is met name te lezen dat het muzikaal de beste line up was in de geschiedenis van het Lowlands-festival. En alhoewel het Guapo zijn eerste Lowlands was is hij het er helemaal mee eens…
Maar hoe begon het allemaal weer; na alle festivals van het seizoen gemist te hebben besloot Guapo en zijn vriendjes dit jaar dan t?ch maar naar Lowlands te gaan.
Dus op het laatste moment nog ff de tent, slaapzak en ‘matras’ opgezocht en zo togen de vijf macho’s uit Pijnacker e.o richting het vlakste land van Nederland. Daar aangekomen werden we verzocht onze auto’s op het verste parkeerterrein van het festivalterrein te plaatsen. Dat was Guapo even vergeten; in tegenstelling tot het Haldernfestival is het op Lowlands ver lopen van parkeerplaats tot de camping. Een barre tocht van een paar kilometers met zware bepakking. Gelukkig viel niet alleen Gaupo het zwaar. Met name onze vooraf nog zo fit verklaarde Kluit had het, ondanks zijn wielen onder zijn bagage, het er maar zwaar mee. Vermoeid en bezweet kwamen de jongens uiteindelijk op camping zeven waar de tenten werden opgezet. Al is in sommige gevallen de omschrijving tent niet helemaal van toepassing voor de oudste tent van Nederland van Kluit en de kleinste tent van Nederland van Ferdinand.
Amigo helpt zijn amigo
Nadat al die irrelevante zaken achter de rug waren konden we aanvangen met waarvoor we gekomen waren; het luisteren/zien van veel bands. En zo liepen we snelle tred naar het festvalterrein waar het allemaal moet gebeuren. Daar aangekomen werd na een snelle blik op het terein de schema’s gepakt. Oi Va Voi voor Amigo en Rodrigo y Gabriella voor Guapo bleken we al te hebben gemist. Dus werd als eerste optreden gekozen voor die van The Rakes in de India-tent. De Rakes zijn een leuke, frisse Britpopband (dit heb ik vaker geschreven afgelopen maanden) die lijken op The Kooks, The View en The Arctic Monkey’s maar dan net ff wat punkier. Leuke muziek dus. We konden nog net het slot van het optreden meemaken. En dat was leuk.
The Rakes
Na dit optreden dacht Guapo in ??n ruk naar de tent te rennen waar Kate Nash op zou treden. Zij is echter zo populair (of de tent zo klein) dat er al snel niemand meer bij kon. En dus gingen we eens een kijkje nemen in een andere tent; de Grolsch-tent, de ??n na grootste tent van het festival. Hier traden de Mad Caddies op. Leek het me na vooraf al niets, tijdens het concert vond ik het misschien nog wel minder; Amerikaanse, quasi feestmuziek. Het is voor Guapo flauw en ligt er veelste dik boven op. Dus maar snel naar het volgende optreden.
Want in de Alpha-tent (de grootste tent van het terrein) was het de beurt aan Editors. Guapo had ze als eens eerder gezien in de Melkweg maar was toen zo onder de indruk da ie ze nog wel eens wilde aanschouwen. En dat pakte weer goed uit. De muziek van Editors is goed, de zang prettig wat al met al het optreden zeer de moeite waard maakte.
De volgende artiest die Guapo had aangevinkt in zijn schema was Lilly Allen. Lilly was echter ziek en werd vervangen door een stel in tulbanden gehulde kamelenneukers (citaat Amigo). Deze band, genaamd Tirunawajin (ik zal het voor de zekerheid nog ff uitzoeken of ik het goed heb gespeld) bestaan uit toearegs met een electrisch gitaar om hun nek. Het optreden was dan ook vermakelijk en eigenlijk lang niet slecht…als je er van houdt.
Kamelenneukers
En alhoewel Guapo toen eigenlijk naar de hipste dance-act van dit moment wilde; Justice moest er natuurlijk ook gegeten worden.
Ferdinand y Guapo voor hun favoriete restaurant
Maar niet te lang natuurlijk want om 19.15 stond het optreden van Eagles of Death Metal, een band uit Guapo zijn top 5, ingepland. Ruim op tijd stonden de heren dan ook in de Grolsch-tent om het uitvinders van de p0rno-rock te kunnen aanschouwen. En de Amerikaanse band maakte de verwachtingen helemaal waar. Niet alleen speelden ze hun aanstekelijke rechtoe-rechtaan rock, met name de zanger maakte er een geweldige show van. Hij paradeerde over buhne, greep naar zij kruis en bespeelde het publiek met zijn opmerkingen in zijn ‘Dukes of Hazard’-accent. Het zou het muzikale hoogtepunt van dag ??n worden.
EODM
Handjes in de lucht voor EODM
Maar niet te lang genieten want daarna was de beurt aan de held van Amigo; Damien Rice. Misschien wel de reden waarom we op dit festival waren en niet op Pukkelpop. De muziek die Damien Rice maakt mag dan wat soft en meisjesachtig zijn (sorry Amigo) het blijft ook gewoonweg wonderschoon. Al mis ik net als velen zijn vrouwelijke compaan op het podium, ook alleen kan die het best af. Zelfs met een gebroken snaar. De andere snaren allemaal wat opstrakken en dan het nummer uitspelen met een snaar minder. Zelfs Damien Rice moest er om lachen wat volgens mij nog nooit is gebeurd tijdens een optreden van deze immer serieuze zanger uit Ierland. Persoonlijk vond ik deze actie het optreden net dat beetje meer geven waardoor het meer bovengemiddeld optreden was.
Damien Rice
En waar zouden de dure, rubberen laarzen van Guapo hem hierna heen brengen? Wederom naar de Grolschtent voor een optreden van superband, The Good, The Bad and the Queen, met daarin een lid van Blur/Gorilaz, the Clash en de drummer van Fela Kuti kon het eigenlijk niet mis gaan. Maar ondanks dat ?n de leuke hoofddeksels werd Guapo er niet heel warm van. Wel aardig en bijzonder met die grote namen maar meer ook niet.
The Good, the Bad and the Queen (1)
The Good, the bad and the Queen (2)
Toen was het tijd voor de afsluiter van de vrijdag; The Killers. Leuke band maar ze maken iets te commerciele muziek. Was hun eerste Cd nog scherp, fris en puntig, Cd twee was al een stuk meer geschreven voor het grote publiek. En die kwamen dan ook in grote getale naar de Alpha-tent om hun helden te aanschouwen. En ik moet bekennen, zeker het oudere werk was, ook tijdens het optreden, zeer de moeite waard.
Na The Killers was het rockgeweld van de eerste dag Lowlands afgelopen. En stonden de heren voor de keuze; op tijd naar de tent om fris en fruitig aan dag 2 te beginnen. Of toch nog meer van het feest van Lowlands meemaken. Kluit en Ferdinand waren verstandig en kozen voor het eerste. De gebroeders Toussaint en Guapo besloten dat slapen voor mietjes, en dat de nacht nog jong was. Een blik op het programma maakte duidelijk dat de vooraf zo bejubelde Amerikaanse stand up comedian Doug Stanhope elk moment kon beginnen in de Juliette tent. Het leek de heren een mooi moment om dat eens te gaan uitchecken. Ze zaten nog niet in de tent of Doug Stanhope betrad het podium en begon met grappen maken. Althans dat was de bedoeling. Guapo dacht even dat het aan hem lag maar de grove en provocerende opmerkingen over drugs, sex, kinderp0rno (ik durf dit woord bijna niet op deze blog te plaatsen) en het jodendom waren niet leuk. En ook niet komisch. Of shockerend. Misschien wel in de States maar hier in Nederland lachen we er om. Of eigenlijk juist niet. Tijd om te verkassen.
Na een korte poging tot dansen op de muziek van Sandrien besloot het trio maar een barretje op te zoeken om een paar pilsjes te gaan drinken. Dit bleek uitstekend te lukken aan de tafels buiten bij de Groove Tube. Een aantal pilsjes later hadden de heren zich voldoende moed ingedronken om zich weer richting de dansvloer van de India te begeven. Hier was James Holden nl. aan het draaien. Na en korte swingsessie was het toch wel tijd om de camping op te zoeken. En met een blik op de studio waar Giel Beelen in zat en wij ons afvroegen hoe het die Giel toch altijd lukt om van dat schone vrouwvolk om zich te hebben verlieten we het festivalterrein en gingen naar onze tenten voor de welverdiende nachtrust.
Giel met diverse leuke vrouwen
Tenslotte nog de onvermijdelijke top 3 van dag van Lowlands:
1) Eagles of Death Metal
2) Damien Rice
3) Editors
Slechts een paar opmerkingen:
Die kamelenneukers waren niet vermakelijk en behoorlijk ruk, zelfs als je ervan houdt.
The Eagles waren idd het hoogtepunt van de dag.
Damien Rice was wel heel erg serieus en in die grote tent kwam de muziek (die natuurlijk wel heel erg wonderschoon is) niet echt uit de verf. Teveel gitaargeweld bovendien en hij moet snel weer een zangeres vinden. (eigenlijk moet ie het gewoon bijleggen met Lisa)
The Good, the Bad & the Ugly waren zelfs met die grote namen niet aardig en bijzonder. Vrijdag zag ik een stukje van het optreden op tv en toen was het nog net zo kut.
Doug Stanhopeloos was met grote voorsprong het absolute dieptepunt van de eerste dag! En het was volgens mij de enige act die een dag later gewoon nog een keer het podium op mocht. Belachelijk slecht gewoon.
Ik vind er persoonlijk een beetje weinig foto’s van die knappe amigo van je tussen staan.
Je hebt het meeste gras al voor m’n voeten weggemaaid maar ik zal zo snel mogelijk mijn eigen waarnemingen op digitaal papier zetter zodat onze lezertjes een completer beeld krijgen van wat zich allemaal heeft afgespeeld tijdens dit weekend.
Hier moet tuurlijk op gereageerd worden:
Die kamelenneukers zagen er razendinteressant uit (je plaatst niet voor niets een foto).
Toen ik Damien Rice nog in het undergroundcircuit meemaakte was ie een stuk serieuzer. Had ik al verteld dat hij toen nog bierpompen 2,5 uur liet sluiten tijdens een concert?
De Mad Caddies vond ik ook wel heel slecht. Maar Doug spande idd wel de kroon.
Ik wil trouwens mijn top3 van vrijdag er bij zetten en wat grammaticale fouten uit mijn verslag halen maar ik durf het niet aan vanwege dat geklooi met onze blog!
Foto’s van een knappe Amigo heb ik niet.
Na je mailtje op mijn hotmail begrijp ik de spelling van p0rno pas…
Jullie favoriete restaurant… Is dat daar rechts achter jullie met dat geel-groene spandoek erboven?