De beste albums van de jaren nul

Het jaar nadert alweer met rasse schreden zijn einde, en meteen wordt er ook maar even een decennium afgesloten. En dus vond OOR het een mooi moment om een top 100 met de beste albums van de jaren nul te publiceren. Uiteraard grijpen Guapo & Amigo deze gelegenheid aan om hun eigen mening te ventileren.Meestal is Guapo de man van de lijstjes maar deze keer ben ik ‘m  voor. Want alle lijstjes (en zeker die van Guapo) zijn discutabel, maar die in de OOR vind ik echt helemaal niks! De meeste platen worden naar mijn bescheiden mening alleen maar genoemd omdat dat zo lekker muzikaal correct is. Wat zijn alle journalisten het weer met elkaar eens en wat vieren de indiepopbandjes weer hoogtij. Maar laten we wel wezen, het zijn vooral allemaal platen die voor eeuwig in de platenkast zullen verdwijnen om daar lekker stof te gaan verzamelen. (en niet omdat ze allemaal op de iPod staan)

De top 10 van van OOR ziet er als volgt uit:

1. The Strokes – Is This It (2001)
2. Arcade Fire – Funeral (2004)
3. Radiohead – Kid A (2000)
4. Arctic Monkeys – Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (2006)
5. Queens of the Stone Age – Songs for the Deaf (2002)
6. Sufjan Stevens – (Come On Feel the) Illinoise (2005)
7. Amy Winehouse – Back to Black (2006)
8. Antony and the Johnsons – I Am a Bird Now (2005)
9. Franz Ferdinand – Franz Ferdinand (2004)
10. Spinvis – Spinvis (2002)

Best aardig natuurlijk, maar serieus…The Strokes op 1?! Last Nite is wel een aardige plaat, maar verder kost het me erg veel moeite om meer dan drie van die monotone nummers van de New Yorkers achter elkaar te luisteren.

De volledige lijst is te vinden op http://araglin.nl/entry/1370/top-100-van-de-jaren-nul

Wel leuk zijn de woorden die broer Erik aan de lijst vuil maakte:

“Vanavond het album Funeral van Arcade Fire maar eens gedownloaded en geluisterd, om te horen of ik nou echt zoveel gemist heb. Het is tenslotte nummer twee in de Top 100 van de jaren 0; een top 100 die vol staat met albums die ik niet ken van bands en artiesten die ik ook niet ken, of slechts van naam. Iedere popjournalist die deze cd in welk topzoveel lijstje dan ook plaatst, zou direct ontslagen moeten worden. Wat een oninteressante plaat, zeg. Zo worden er jaarlijks velen gemaakt. Het heeft echt niks bijzonders. Voordeel is wel dat ik nu ook geen moeite meer hoef te doen om andere platen uit die top 100 die ik niet ken te beluisteren. De ‘smaak’ van het verzamelde popjournaille heeft blijkbaar geen enkele relevantie met betrekking tot mijn muziekbeleving.”

En tenslotte natuurlijk de lijst van Amigo. Een lijst die de rest van de wereld waarschijnlijk ook nergens op vind slaan. Omdat ik zo snel geen 100 goeie platen uit de jaren nul kan opdreunen begin ik wat rustiger. Zodra er me weer een album te binnen schiet, zal ik het toevoegen.

1. Damien Rice – O
2. Rufus Wainwright – Want One
3. Eagles of Death Metal – Death By Sexy

Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar een lijstje met meest verkochte albums van de jaren nul. Wie helpt ons daaraan?

Gepubliceerd door

Amigo

Als hij geen Zweedse meubels aan het verkopen is, is Amigo meestal achter een computer te vinden. Zo ontwikkelt hij onder de naam Rosio websites.

De sympathieke vriend is behalve helft van het illustere dj-duo Guapo y Amigo ook groot voetballiefhebber. Daarbij nemen ADO Den Haag, Ajax en vooral Oliveo 7 een speciaal plekje in zijn hart in.

10 gedachtes over “De beste albums van de jaren nul”

  1. Grappig. Ik heb het afgelopen weken uitvoerig over de top 100 van de jaren 00 gehad met mijn nieuwe amices. Ik heb mijn top 10 dan ook allang gereed, maar in een excelbestand natuurlijk dus ik moet alles overtikken. Even geduld aub. En het zal jullie vast niet verbazen: ‘Funeral’ van ‘Arcade Fire’ staat er ook in.

  2. Uiteraard. Ik had ze al lang verwacht.

    Alleen gaat het uploaden niet meer zo makkelijk. Stuur ze maar naar mij, dan upload ik ze wel even voor je en geef ik de links door.

  3. Daar istie dan:

    1) Elbow – The Seldom Seen Kid
    2) Arctic Monkeys – My Favourite Worst Nightmare
    3) Badly Drawn Boy – The Hour of the Bewilderbeast
    4) Radiohead – In Rainbows
    5) The Strokes – Is this It
    6) Arcade Fire – Funeral
    7) Adele – 19
    8) The National – The Boxer
    9) Depeche Mode – Playing the Angel
    10) The Gutter Twins – Saturnalia

    Eervolle vermeldingen (dus net niet):
    – The Last Shadow Puppets – The age of the understatement
    – Ray LaMontagne – Till the sun turns black
    – Burial – Untrue

    Kom maar weer op met die kritische noten, gebroeders Toussaint!

  4. Tsja, je zou zo voor de Oor kunnen gaan schrijven, met zo’n lijstje.

    Los daarvan vind ik het wel een beetje magertjes om alleen maar even je lijstje in een reactie te dumpen. Je laat je altijd zo voorstaan op je muziekkennis en -liefhebberij, dus ik verwachtte eigenlijk wel dat je een eigen bericht zou plaatsen, met wat meer motivatie van je keuzes.

  5. Geen tijd voor; overdag hard werken, ’s avonds/’s nachts een kindje opvoeden!

    Hohohoho ‘je altijd zo voorstaan op je muziekkennis’: ik vind muziek luisteren heel leuk, maar verder zal ik nooit doen als of ik er verstand van heb (al heb ik dat natuurlijk wel).

  6. Je kent toch veel muziek? Dat bedoel ik met muziekkennis. ‘Verstand van muziek’ hebben mensen die het conservatorium hebben afgerond.

  7. Ik ken heel veel muziek. En dit vond ik vwb een gehele cd de beste muziek van dit decenium. Als je kijkt naar wat ik de laatste tijd veel luister dan is dat met name muziek uit de oude doos (Frank Sinatra, Scott Walker en Burt Bacharach). Meer muziek van de top2000 zeg maar…

  8. Ik heb van een amice de gehele top 100 van de jaren 00 op DVD’s gekregen en ben het nu allemaal aan het beluisteren. En na een aantal luisterbeurten heb ik twee cd’s ontedekt die ik toch ook wel erg mooi (goed is niet het juiste woord) vind. Misschien zelfs wel zo mooi dat ze in mijn top10 komen:
    – Damien Rice – O (juiste keuze Amigo)
    – Anthony and the Johnsons – I am a bird now

    Inderdaad Rik, de tweede vinden de ‘kenners’ ook erg goed. Dus daar maak ik me weer niet populair mee op deze blog. Gelukkig heb ik ook een paar Cd’s beluisterd die de muziekjounalisten fantastisch vinden en Guapo niet. Van de cd’s van Wilco, d’Angelo (aka R. Kelly) en Bruce Springsteen wil Guapo maar niet enthousiast worden.

    Wordt vervolgd want moet nog heel wat albums uit de lijst beluisteren.

    Maareuh, waar blijft de rest van de titels van Amigo? De beloofde top 10 van Rik? En van Kluit en Rombie heb ik nog niet veel input gezien!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *